Mariëtte begon in 1973 bij DTS’48 als 8-jarig meisje in de pupillen met handballen. En nu, 50 jaar, heeft ze haar laatste kampioenswedstrijd gespeeld in de Dames 1 recreanten.
Achter de kerk op het voetbalveld werd in 1973 nog een handbalveld uitgezet met lint waar gespeeld kon worden. Douchen of wassen was, zoals ze zelf al zei, niet echt mogelijk want zelfs voor koeien was deze kleedkamer niet oke en leek het eerder op een voederbak dan op een douche.
Mariëtte was snel, behendig, had een enorme drive en haar onderhandse bal was een enorm wapen. Mede door deze eigenschappen is ze 4x kampioen geweest en als hoogtepunt uitgenodigd voor het sectieteam Hoorn. Het is daarnaast heel speciaal om samen met haar dochters in één team te spelen, dit is iets om enorm trots op te zijn.
Naast haar actieve handbalprestaties, is Mariëtte snel vrijwilligerswerk gaan doen bij DTS’48. Ze was coach, alle 40 rommelmarkt jaren meegedraaid, alle acties zoals kerststerren meehelpen, het clubblad in elkaar draaien, organiseren van toernooien naar België, organiseren van jubileums van de vereniging en als commissielid van het Magazine Inside, waar ze enorm trots op is. Nog steeds deelt Mariëtte de rijders in, wil ze wedstrijden gaan fluiten én wil ze onderzoeken of Walking-handbal bij DTS’48 mogelijk is. Het zou een geweldig initiatief zijn voor een nieuwe tak binnen deze prachtige vereniging.
Bij Mariette haar 40-jarige jubileum werd ze “lid van Verdiensten” en in 2022 langste “lidmaatschap 50 jaar”. Als iemand tijdens het lidmaatschap zoveel voor een vereniging betekent, moet je als bestuur de regeltjes een beetje ombuigen en de persoon in kwestie geven wat haar toekomt. Daarom is Mariëtte erelid van DTS’48 gemaakt tijdens haar laatste handbalwedstrijd bij dames 1 recreanten. Een ingelijste oorkonde en een DTS’48 speldje werden na een afscheidswoordje overhandigd.
Mariëtte, enorm bedankt wat je voor de club hebt gedaan en nog steeds betekend!
Van harte gefeliciteerd!
